Vandaag was het weer zover, na drie weken niks doen, uitslapen en veel plezier maken, dan toch vandaag maar weer aan de slag. Natasja was al heel vroeg op en ik ben uiteindelijk om kwart voor zeven opgestaan. Natasja haar moeder zou er rond acht uur zijn, dus ik had nog even.
Gisteren de hele dag in de weer met de was en zaken opruimen, langzaam aan komen we weer in het gareel :-).
Ik ben vandaag in Rotterdam aan het werk geweest en zo rond 16.00 uur weer richting huis. Een mailbox van 1480 mailtjes was het resultaat van drie weken vakantie .. dat valt dus mee. Inmiddels ben ik er redelijk door heen.
Natasja werkt uiteraard wat langer door, ze had nog wat te doen..
Ik heb het eten gemaakt.. aardappelen, boontjes, kipkluifjes en kipfilet (Natas houdt niet van kluiven). Daarna aan de keukentafel nog een cursus gevolgd (javascript via Udemy). Natasja is sporten.
Zo, als ik dit schrijf zit ik weer rustig aan de keukentafel en denk ik na over onze geweldige vakantie.
We zijn vrijdagmorgen vertrokken vanuit Pompei. Het was inmiddels aardig bewolkt, de temperatuur liep wel op naar 35 graden, maar het was niet super heet. Volgens schema zo rond half negen vertrokken en we
Route van Pompei naar Steinach
hadden verwacht dat we flink wat files zouden hebben bij Napels, Rome en verderop in het noorden bij Verona, maar niets is minder waar .. rond half zes komen we al aan bij ons volgende verblijf.
Het is in Steinach, de plaats die we wel kennen van onze wintersport en ligt precies halverwege onze trip naar huis. Het hotel kennen we niet, maar het is een klein gezellig familiehotel. In de boeking is iets verkeerd gegaan en er is een kamer geboekt voor 2, maar hadden er natuurlijk 4 moeten zijn. Geen probleem, twee bedden erbij en klaar.. En zo komen we op tijd op onze kamer voor vannacht. Er moet ook gegeten worden en dat kunnen we doen in het restaurant. Het dorp is kan wel, maar de weg naar beneden is 25% afdaling .. met de wandeling naar de Vesuvius en door Herculaneum nog in de benen, geen optie ;-). Afgelopen nacht weer slecht geslapen, dus vanavond liggen we denk ik niet laat op bed. Eten is lekker en zoals al voorspeld voor 22.00 uur iedereen op bed en de oogjes dicht.
De allerlaatste vakantie(reis)dag
En dan is het toch zover, onze laatste dag is alweer aangebroken. Nog 950 km te gaan, maar we verwachten daar toch wat langer over te doen dan gisteren. We moeten 960 km rijden. Eenmaal onderweg gaat het eigenlijk best ok, tot aan de Fernpass, daar begint het al drukker te worden en pak hem beet 8 uur later
Route van Steinach naar huis
hebben we nog niet de helft van onze 960 km gehad.. Oei. Gelukkig was dit het ook en konden we redelijk tot goed doorrijden (veel vertraging in Duitsland door wegwerkzaamheden en ongelukken, niet zo zeer door vakantieverkeer). Om 21:30 uur komen we dan toch thuis weer aan na een lange vermoeiende reis.
Voor de deur stond een politieauto en dat was natuurlijk spannend voor de mannen. Het bleek de wijkagent te zijn die Ingrid kwam updaten met de laatste informatie over Erwin. Ook dat ging in de vakantie natuurlijk gewoon door 😉 ..
We hebben een heerlijk vakantie gehad! Ontzettend veel gezien, volgens de mannen:
Papa: “Wat vonden jullie het leukste aan de vakantie?”
Kaj: “Legoland, zee, golven, zwembad en het dorp (red: Herculaneum)”
Sven: “Legoland en zwemmen”
Het blijkt wel weer dat de jongens het echt naar de zin hebben als ze in het water kunnen plonsen en lekker spelen. Ik moet wel zeggen dat ons bezoek aan Herculaneum echt veel indruk heeft gemaakt. Even kijken of ze dit goed kunnen verwerken.
Het was een lange vermoeiende reis van bijna 4800 km door verschillende landen. Het leukste van deze trip is dat we zowel in Duitsland, Oostenrijk als in Italie verschillende plekken hebben bezocht en aangedaan en dat we naast lekker ontspannen ook leuke dingen hebben gedaan zoals het bezoeken van de stad en het beklimmen van de Vulkaan
Vandaag hebben we Heraculeum bezocht. De stad die net als Pompei ook door de lavastromen zijn bedolven en inmiddels weer, net als pompei, is opgegraven. We hebben besloten om Heraculeum te bezoeken omdat dit plaatsje minder bekend is en minder groot en dus minder druk. Ook werd het door Leon (vader van Ties) aangeraden.
De rit er naartoe duurde bijna een uur, wat een idioten op de weg hier .. links inhalen, rechts inhalen, op de andere rijbaan rijden en dan vol in de remmen en dan weer naar de andere baan. Proberen in te halen, terwijl het niet gaat, links en rechts scooters die om je heen schieten .. bizar! Natasja houdt haar hart vast en vind het knap dat ik er zo omheen kan manoeuvreren met onze grote auto ..
Eenmaal aangekomen konden we parkeren in een ondergrondse garage en dat was maar goed ook want het was alweer heet, zo heet hebben we het nog niet gehad. Een kaartje kopen was zo gedaan en toen begon ons avontuur in de stad. Eenmaal beneden in de stad geen zuchtje wind en alleen maar de brandende koperen ploert aan de hemel .. en dus werd het nog heter .. en heter. Natasja had inmiddels meer water over het lichaam lopen dan ze normaal gesproken in een zwembad heeft en moest dus verkoeling zoeken. Gelukkig trok de zon achter de wolken en hadden we een briesje .. dat bracht wat verkoeling gelukkig.
Daarna nog verder afgedaald tot we aankwamen op de plek waar het eigenlijk om gaat .. de overblijfselen. Een aantal gaten met restanten van mensen. Indrukwekkend en om stil van te worden. Foto’s volgen.
Daarna nog even voldaan aan een wens van Natasja om te shoppen :-). We vonden een winkelcentrum op 10 min afstand van ons hotel. Maar meer dan kledingzaken, juweliers en prularia niet te vinden, ondanks de afmeting van het gebouw. Tijdens het shoppen brak boven ons de hemel en kwam er een stortregen los die al met al 2 uurtjes heeft aangehouden, dat koelde iets af .. Daarna werd het wel heel benauwd.
S’avonds hebben we nog gegeten in het hotel, het is tenslotte mijn verjaardag! Om half elf richting de kamer en de laatste spullen gepakt, morgen gaan we weer terug naar huis.
Als het lukt schrijf ik morgen weer een deel, maar zo niet .. dan zijn we zaterdagavond weer veilig en wel thuis!
Vandaag besloten om de Vesuvius te beklimmen, we zijn er nu toch en dit is weer zo’n once-in-a-lifetime kans. Althans, ik denk niet dat we op korte termijn hier weer komen. En toch leuk om de jongens dat te kunnen laten zien.
Sven zit al vanaf het moment dat we richting deze regio reizen te vragen hoe het zit met de vulkaan, met het uitbarsten ervan en is (denken wij) bang dat de vulkaan uitbarst als wij erop lopen. Wat we ook zeggen en doen, we krijgen het niet uit zijn bolletje!
Eenmaal onderweg maak ik een stuurfout en komen we terecht in een klein dorpje nabij Pompei… woooow, wat is het hier druk op de weg, allemaal auto’s, nog meer scooters en verkeersregels?? Daar hebben we nog niet van gehoord, wie de grootste … heeft mag als eerste. Ik probeer door het verkeer heen te manouvreren, Natasja zit af en toe met haar handen voor de ogen, maar we komen erdoor, we hebben nu wel een uur verloren, maar ach .. nog steeds vakantie.
Eenmaal de Vesuvius omhoog met de auto worden we op 600 km tegengehouden om de auto te parkeren. We kunnen met een busje omhoog, maar ook lopen. Omdat die wandeltoch maar 25 minuten duurt hebben we ervoor gekozen om lekker te wandelen. De temperatuur valt nog wat mee (32 C), we hebben water bij ons en daar gaan we. Wat we niet wisten is dat we na die 25 minuten pas zouden aankomen bij het tweede station, daar waar je de toegangskaarten koopt en weer door kan naar station 3 (… en 4).
Station 3 is weer tien minuten lopen en daar begint het pas echt steil omhoog te lopen, het is alleen vanaf station 3 ook weer 25 minuten lopen (ditmaal omhoog en over een soort van grindpad). Maar goed .. we hebben ervoor gekozen dit te doen, dus lopen we gestaag door. We merken wel dat we hoog zitten, er zijn geen bomen meer en er is alleen nog wat klein struikgewas en heel veel rotsen. Eenmaal aangekomen bij Station 4 (dorstig en verhit) lekker even in de “frisse” wind gestaan en bij kunnen tanken. Heerlijk!
De tocht daarna levert het ene mooie plaatje na het andere op, wat gaaf dat we dit gedaan hebben! Geweldige ervaring en wat een uitzichten, ik probeer snel deze pagina’s bij te werken met de mooiste foto’s.
What goes up must go down.
Natuurlijk .. als je een berg oploopt, moeten we ook weer naar beneden op een zeker moment. De terugreis loopt zoals bedankt lekker vlot en we zijn snel weer op station 3, tijd voor ijs en water. Daarna nog terug naar de auto en al met al (met runkeeper bijgehouden) lopen we vandaag zo’n 9 kilometer. Gelukkig is het niet al te heet en dus goed vol te houden.
Onderweg naar huis vinden we een terras waar we heerlijk hebben gegeten. Na de maaltijd hebben we al wel door dat we vanavond niet veel doen en lekker op onze kamer gaan relaxen!
Morgen gaan we de stad Heraculeum bekijken, de tegenhanger van Pompei, maar minder druk en net zo indrukwekkend.
![Vakantie zomer 2018 – Italie [17]](https://www.familievanderzee.com/wp-content/uploads/2018/07/vlag-italie-e1531607018211.png "Vakantie zomer 2018 – Italie [17]")
