We starten de dag zoals we eigenlijk altijd starten, buiten ontbijten, wat een genot is dat zeg.. heerlijk, je merkt dat het al snel warm wordt, het is de heetste dag van deze vakantie.
We hebben met Rinus en Alexandra afgesproken om even een bak koffie te drinken voor we weer in het zwembad ploffen. Ondanks dat het een grote camping is, zitten ze eigenlijk heel dichtbij, nog geen 5 minuten lopen. Het is een soort terrassencamping tegen de berg aan. Natasja houdt niet van deze grootte maar ze vind het heel erg meevallen tot nu toe. Er zijn alleen heel veel Nederlanders, en dan bedoel ik ook ‘heel veel’. De voertaal is Nederlands, en dat is wel eens jammer.
De kids gaan met Ingrid en Edwin mee naar het zwembad, we zijn daar uiteindelijk zo rond het middaguur en liggen lekker te spetteren in de vele baden, dat is echt perfect … ondanks de pijn in mijn schouder schuwen we de wildwaterbaan niet 🙂 .. echt super leuk om samen met de kids dit te doen.
We hadden in de ochtend al besloten om aan het einde van vandaag naar Florence te gaan, we zitten er 35 km vandaan en dan kan je die stad natuurlijk niet overslaan. Wauw … wat is dat een mooie stad, met geweldige gebouwen en natuurlijk de bekendste brug (Ponte Vecchio). ‘Italiaanse oude brug’ waar tientallen winkels zijn gehuisvest .. nou zeg maar kluisjes .. want het zijn allemaal juwelierszaakjes.
Tsja, waar moet ik vandaag eens beginnen, we hebben eigenlijk niets gedaan behalve ontbijten, koffie, luieren, zwemmen, drankje doen, niks doen bij het zwembad. Een heerlijke dag!
Na het zwemmen nog even een paar boodschapjes gehaald en we eten vanavond weer lekker bij de caravan .. geen gekke uitstapjes dit keer.
We hebben de kids beloofd om vanavond maar eens even een avondprogramma met het ‘kezenspel’ te doen. Eerst 2 familietafels en daarna de beste 2 van een tafel tegen de beste 2 van de andere tafel.. en uiteraard voor de 2 x 2 ‘verliezers’ van een tafel.
Ronde 1: spannend … Winst voor Edwin en Niels en voor Natasja en Sven.
Uiteindelijk weet Natasja te winnen en is de koningin van de avond. We spelen daarna nog even met de volwassenen door tot diep in de nacht .. (meisjes tegen de jongens) … en over de uitslag vertel ik verder niks….
Vandaag staat ons bezoek aan Siena op het plan, daar vind twee maal per jaar (2 juli en 16 augustus) de Palio (wikipedia) plaats. Zal wel aardig druk zijn en dat klopt. De reis duurt al snel een uurtje (56 km).
Eenmaal aangekomen moeten we de auto’s parkeren en nadat we de auto eerst op een plek hadden staan waar er een wegsleepregeling gold (maar die stond vol met andere auto’s … en toch durfden we dit niet aan), konden we de auto parkeren op een openbare parkeerplaats, daarna zijn we gaan dwalen door het middeleeuwse stadje op zoek naar de Palio.
De Palio vind plaats op het grote centrale plein in de stad en hoe dichter we bij dat plein kwamen hoe drukker het werd. Eenmaal bij een ingang aangekomen werd ons duidelijk gemaakt dat Sven veel te jong is (veel te veel mensen en te grote drukte voor zo’n klein mannetje). Natuurlijk tranen met tuiten, maar ik ben bang dat het een goede beslissing is, het plein ligt vol in de zon en je moet er toch al snel 4 uur zitten (zonder de mogelijkheid om te zitten).
We lopen wat rond en besluiten ergens een gangetje in te lopen die ook weer verder afzakt. Als we daar staan, komen we erachter dat we precies aan een straatje komen waar alle ridders doorheen komen. Nog geen 20 minuten wachten en daar komt de stoet.. dit is indrukwekkend. Het is voor deze mensen een gevecht van levensbelang lijkt wel, zo serieus lopen ze rond, er wordt wat geschreeuwd, mannen geven elkaar grote omhelzingen en met veel tromgeroffel wordt elke strijder aangekondigd. De stoet draagt middeleeuwse kostuums, geweldig om te zien en mee te maken.
een ridder
Na deze optocht besluiten we wat te gaan drinken op een terrasje, stukje pizza erbij, die hebben we nu nog niet veel gehad..
Na deze stop besluiten we om naar Arezzo te rijden om daar te eten, in Siena is het gewoon veel te druk en als straks het plein leegloopt dan weet je volgens mij ook niet hoe je de stad weer uit komt.
We rijden een mooi stukje (ook weer een uur rijden) en komen aan in Arezzo waar we gezellig eten aan een plein. Het is voor Italiaanse begrippen een dure avond (€ 171,00 voor 8 personen, nog geen € 22,00 pp).
Daarna rijden we terug naar de camping, vlak voor de camping vallen de jongens in slaap, maar moeten we wakker maken om richting de caravan te lopen.
Deze pagina heeft een aantal dagen in zich omdat we simpelweg een paar dagen echt lekker niks hebben gedaan. We zijn allemaal best een beetje moe van het reizen en van de drukte thuis de afgelopen periode.
’s Morgens starten we met ontbijt op de veranda in de eerste zonnestralen van de dag, we halen verse broodjes bij de supermarkt, vijf minuten lopen ongeveer. Het is een zeer grote camping, maar onze plek is super, precies in het midden en alles dus op loopafstand.
Na het ontbijt gaan we met onze buurtjes even aan de koffie en de jongens gaan alvast naar het zwembad. Er zijn twee zwemlocaties, 1 ‘beneden’ bij de ingang van het park (met glijbanen en 6 zwembaden) en 1 ‘boven’ op de berg met een wildwaterbaan en ook 6 zwembaden, voor elk wat wils.
Dinsdag zwemmen we beneden en woensdag lekker boven. Donderdag is een nationale feestdag in Italie, dus onze plannen om wat te gaan doen vallen in het water en ook donderdag zwemmen we boven, de wildwaterbaan doet het voor de jongens :-).
Dinsdagavond eten we bij de caravan, Marcel en Edwin hebben boodschappen gehaald en we hebben lekker vlees voor op de BBQ. Dat is smullen. Je hebt niet heel veel nodig :-).
Woensdag zijn we gaan eten in het restaurant op de plaza (1 van de vele), pizzeria Norcenni. De jongens konden gaan avondzwemmen dus die hebben eerst gegeten en zijn toen met zijn viertjes gaan zwemmen, best spannend om ze los te laten, maar dat is erg goed gegaan.
Tijdens het eten kwamen we Rinus (Chef kok geweest van het hotel) en zijn vrouw tegen, zo ver uit Nederland en altijd kom je wel iemand tegen.
Donderdag zoals gezegd nationale feestdag en dat werd afgesloten met een feestavond op de plaza, foto’s volgen nog, maar was een feest. Onbeperkt fris en wijn en het eten werd aan lange tafels geserveerd, erg leuk om mee te maken, een typisch ‘Toscaanse avond’.
Morgen willen we naar Sienna, daar is ook een speciaal event, de Palio en gaat over paardenrennen door de stad.
Buona notte e sogni d’oro! / Welterusten en slaap lekker!
Vandaag gaan we van onze tussenstop naar onze eindbestemming ‘Camping Girasol Norcenni’ in Valdarno (onder Florence). We besluiten om ook nog even langs de kust te gaan, we hebben tenslotte tijd genoeg.
Ook slapen we eerst lekker uit en zitten rond half tien aan het ontbijt, zodat we rond kwart over tien weer verder kunnen. Onze algemene indruk van het hotel is prima, de bedden liggen prima en onze badkamer is ook erg netjes.
Ons reisplan van vandaag
Zoals gemeld vertrekken we rond 10:15 en dat verloopt eigenlijk voorspoedig, een kleine file richting de kust zorgt voor max 10 min vertraging en daar eenmaal aangekomen gaan we lunch aan zee … poeh, das een partij duur … 4 frisjes en 1 focaccia met ham en kaas, € 22,00…
We reizen na deze break van dik een uur door naar Valdarno en daar komen we rond 16:00 uur aan. We besluiten nog even boodschappen te doen voor we naar de camping gaan. Eenmaal bij de supermarkt lopen we Edwin, Ingrid en de kids tegen het lijf.. lachen!
Zij gaan voor ons uit naar de camping en alvast in de rij voor het inchecken. Als wij aankomen worden ze net geholpen en hadden voor ons alvast een nummer gepakt zodat we snel aan de beurt zijn. Na de formele handelingen gaan we eindelijk naar onze caravan en verblijf voor de komende dagen.
Na het uitpakken en een gewenst biertje :-).. gaan we eten in een klein dorpje vlakbij genaamd ‘Stecco’. Schijnen de beste pizza’s van de omgeving te zijn. Dat viel een beetje tegen, maar het Italiaanse ijsje na afloop voldeed prima. We zijn in Italie!
Het is weer zover .. we gaan op vakantie! In dit blog probeer ik elke dag een stukje te schrijven over onze vakantie. Ook wat foto’s hier en daar :-).
We zijn vannacht om 4 uur vertrokken vanuit Spijkenisse. Een uurtje later dan verwacht, maar dat mag de pret niet drukken, tenslotte is het wel heel vroeg. Onze rit naar Italie gaat dit jaar via België, Luxemburg, Frankrijk en Zwitserland. Een keer een andere reis dan via Duitsland en Oostenrijk.
Onze route:
Eenmaal in België, stuurt de navigatie van de auto ons al snel weer naar Duitsland en daar kom ik pas achter bij de grens met Nederland. Omdat we toch echt via Luxemburg, Frankrijk en Zwitserland willen gaan we via Maastricht. Inmiddels ligt nu wel iedereen te slapen in de auto. Sven viel eigenlijk direct in slaap en Kaj wilde wakker blijven, maar die heeft het nu ook maar opgegeven :-). Papa is zaterdag om 20:00 uur naar bed gegaan en heeft een goede nachtrust gehad, die kan er wel tegen..
Na Maastricht en Luik komt Luxemburg snel in het zicht en voor we er erg in hebben rijden we Luxemburg binnen. Net onder de stad Luxemburg (we hebben er nu bijna 450 km op zitten) hebben we lekker kunnen ontbijten en is iedereen wakker.
Onze ontbijttafel in Luxemburg, wie is er eigenlijk jarig?? 🙂
Na onze heerlijke stop van een uurtje (bah, wat waren de toiletten smerig) gaan we weer verder richting Italie. Nog net voor Zwitserland besluiten we de eerste keer te gaan tanken. Natasja vind een Shell station (we kunnen alleen maar bij Shell tanken) voorbij de afslag richting Zwitserland, dus we maken een kleine omweg, maar dat is maar goed ook, daarna zien we geen shell station meer…
Inmiddels zijn we een flink eind gevorderd en in Zwitserland willen we graag nog ergens even lekker picknicken, we hebben de tijd tenslotte. We vinden een prachtig meer bij Sempach, net boven Luzern en daar besluiten we neer te strijken. Een probleem .. locale munteenheid is hier natuurlijk de Zwitserse Franc .. en die hebben we niet. Ik ben het stadje in gelopen en daar heb ik Franc gepind .. en die weer gewisseld in een hotel :-).. (we komen er wel, haha).. Maar wat hebben we heerlijk zo in het zonnetje..
Na de stop van anderhalf uur gaan we op weg richting ons hotel in Italie, we verwachten daar rond half zes aan te komen. Maar eerst door de Gottharttunnel (17 km). Eenmaal door de tunnel krijgen we behoorlijke noodweer over ons heen, als je de foto’s hierboven ziet zou je dat niet verwachten. Na de enorme buien is het in Italie gelukkig wat beter en gaan we lekker richting de warmte.
We spreken ondertussen met Edwin en Ingrid, die we op de camping tegen gaan komen, en die zitten slechts een paar minuten achter ons..
De rest van de reis verloopt voorspoedig, onze tolpoort-automaat werkt als de brandweer! Rond 17:45 arriveren we dan bij onze eerste tussenstop, leuk hotel met een zwembad en daar kunnen we nog even het water in (althans de jongens..:-). Papa en mama nemen een borrel en daarna gaan we lekker eten. Rond 22:00 uur vallen we allemaal lekker in slaap na een lange reis.
Zo, als ik dit schrijf zit ik weer rustig aan de keukentafel en denk ik na over onze geweldige vakantie.
We zijn vrijdagmorgen vertrokken vanuit Pompei. Het was inmiddels aardig bewolkt, de temperatuur liep wel op naar 35 graden, maar het was niet super heet. Volgens schema zo rond half negen vertrokken en we
Route van Pompei naar Steinach
hadden verwacht dat we flink wat files zouden hebben bij Napels, Rome en verderop in het noorden bij Verona, maar niets is minder waar .. rond half zes komen we al aan bij ons volgende verblijf.
Het is in Steinach, de plaats die we wel kennen van onze wintersport en ligt precies halverwege onze trip naar huis. Het hotel kennen we niet, maar het is een klein gezellig familiehotel. In de boeking is iets verkeerd gegaan en er is een kamer geboekt voor 2, maar hadden er natuurlijk 4 moeten zijn. Geen probleem, twee bedden erbij en klaar.. En zo komen we op tijd op onze kamer voor vannacht. Er moet ook gegeten worden en dat kunnen we doen in het restaurant. Het dorp is kan wel, maar de weg naar beneden is 25% afdaling .. met de wandeling naar de Vesuvius en door Herculaneum nog in de benen, geen optie ;-). Afgelopen nacht weer slecht geslapen, dus vanavond liggen we denk ik niet laat op bed. Eten is lekker en zoals al voorspeld voor 22.00 uur iedereen op bed en de oogjes dicht.
De allerlaatste vakantie(reis)dag
En dan is het toch zover, onze laatste dag is alweer aangebroken. Nog 950 km te gaan, maar we verwachten daar toch wat langer over te doen dan gisteren. We moeten 960 km rijden. Eenmaal onderweg gaat het eigenlijk best ok, tot aan de Fernpass, daar begint het al drukker te worden en pak hem beet 8 uur later
Route van Steinach naar huis
hebben we nog niet de helft van onze 960 km gehad.. Oei. Gelukkig was dit het ook en konden we redelijk tot goed doorrijden (veel vertraging in Duitsland door wegwerkzaamheden en ongelukken, niet zo zeer door vakantieverkeer). Om 21:30 uur komen we dan toch thuis weer aan na een lange vermoeiende reis.
Voor de deur stond een politieauto en dat was natuurlijk spannend voor de mannen. Het bleek de wijkagent te zijn die Ingrid kwam updaten met de laatste informatie over Erwin. Ook dat ging in de vakantie natuurlijk gewoon door 😉 ..
We hebben een heerlijk vakantie gehad! Ontzettend veel gezien, volgens de mannen:
Papa: “Wat vonden jullie het leukste aan de vakantie?”
Kaj: “Legoland, zee, golven, zwembad en het dorp (red: Herculaneum)”
Sven: “Legoland en zwemmen”
Het blijkt wel weer dat de jongens het echt naar de zin hebben als ze in het water kunnen plonsen en lekker spelen. Ik moet wel zeggen dat ons bezoek aan Herculaneum echt veel indruk heeft gemaakt. Even kijken of ze dit goed kunnen verwerken.
Het was een lange vermoeiende reis van bijna 4800 km door verschillende landen. Het leukste van deze trip is dat we zowel in Duitsland, Oostenrijk als in Italie verschillende plekken hebben bezocht en aangedaan en dat we naast lekker ontspannen ook leuke dingen hebben gedaan zoals het bezoeken van de stad en het beklimmen van de Vulkaan
Vandaag hebben we Heraculeum bezocht. De stad die net als Pompei ook door de lavastromen zijn bedolven en inmiddels weer, net als pompei, is opgegraven. We hebben besloten om Heraculeum te bezoeken omdat dit plaatsje minder bekend is en minder groot en dus minder druk. Ook werd het door Leon (vader van Ties) aangeraden.
De rit er naartoe duurde bijna een uur, wat een idioten op de weg hier .. links inhalen, rechts inhalen, op de andere rijbaan rijden en dan vol in de remmen en dan weer naar de andere baan. Proberen in te halen, terwijl het niet gaat, links en rechts scooters die om je heen schieten .. bizar! Natasja houdt haar hart vast en vind het knap dat ik er zo omheen kan manoeuvreren met onze grote auto ..
Eenmaal aangekomen konden we parkeren in een ondergrondse garage en dat was maar goed ook want het was alweer heet, zo heet hebben we het nog niet gehad. Een kaartje kopen was zo gedaan en toen begon ons avontuur in de stad. Eenmaal beneden in de stad geen zuchtje wind en alleen maar de brandende koperen ploert aan de hemel .. en dus werd het nog heter .. en heter. Natasja had inmiddels meer water over het lichaam lopen dan ze normaal gesproken in een zwembad heeft en moest dus verkoeling zoeken. Gelukkig trok de zon achter de wolken en hadden we een briesje .. dat bracht wat verkoeling gelukkig.
Daarna nog verder afgedaald tot we aankwamen op de plek waar het eigenlijk om gaat .. de overblijfselen. Een aantal gaten met restanten van mensen. Indrukwekkend en om stil van te worden. Foto’s volgen.
Daarna nog even voldaan aan een wens van Natasja om te shoppen :-). We vonden een winkelcentrum op 10 min afstand van ons hotel. Maar meer dan kledingzaken, juweliers en prularia niet te vinden, ondanks de afmeting van het gebouw. Tijdens het shoppen brak boven ons de hemel en kwam er een stortregen los die al met al 2 uurtjes heeft aangehouden, dat koelde iets af .. Daarna werd het wel heel benauwd.
S’avonds hebben we nog gegeten in het hotel, het is tenslotte mijn verjaardag! Om half elf richting de kamer en de laatste spullen gepakt, morgen gaan we weer terug naar huis.
Als het lukt schrijf ik morgen weer een deel, maar zo niet .. dan zijn we zaterdagavond weer veilig en wel thuis!
Vandaag besloten om de Vesuvius te beklimmen, we zijn er nu toch en dit is weer zo’n once-in-a-lifetime kans. Althans, ik denk niet dat we op korte termijn hier weer komen. En toch leuk om de jongens dat te kunnen laten zien.
Sven zit al vanaf het moment dat we richting deze regio reizen te vragen hoe het zit met de vulkaan, met het uitbarsten ervan en is (denken wij) bang dat de vulkaan uitbarst als wij erop lopen. Wat we ook zeggen en doen, we krijgen het niet uit zijn bolletje!
Eenmaal onderweg maak ik een stuurfout en komen we terecht in een klein dorpje nabij Pompei… woooow, wat is het hier druk op de weg, allemaal auto’s, nog meer scooters en verkeersregels?? Daar hebben we nog niet van gehoord, wie de grootste … heeft mag als eerste. Ik probeer door het verkeer heen te manouvreren, Natasja zit af en toe met haar handen voor de ogen, maar we komen erdoor, we hebben nu wel een uur verloren, maar ach .. nog steeds vakantie.
Eenmaal de Vesuvius omhoog met de auto worden we op 600 km tegengehouden om de auto te parkeren. We kunnen met een busje omhoog, maar ook lopen. Omdat die wandeltoch maar 25 minuten duurt hebben we ervoor gekozen om lekker te wandelen. De temperatuur valt nog wat mee (32 C), we hebben water bij ons en daar gaan we. Wat we niet wisten is dat we na die 25 minuten pas zouden aankomen bij het tweede station, daar waar je de toegangskaarten koopt en weer door kan naar station 3 (… en 4).
Station 3 is weer tien minuten lopen en daar begint het pas echt steil omhoog te lopen, het is alleen vanaf station 3 ook weer 25 minuten lopen (ditmaal omhoog en over een soort van grindpad). Maar goed .. we hebben ervoor gekozen dit te doen, dus lopen we gestaag door. We merken wel dat we hoog zitten, er zijn geen bomen meer en er is alleen nog wat klein struikgewas en heel veel rotsen. Eenmaal aangekomen bij Station 4 (dorstig en verhit) lekker even in de “frisse” wind gestaan en bij kunnen tanken. Heerlijk!
De tocht daarna levert het ene mooie plaatje na het andere op, wat gaaf dat we dit gedaan hebben! Geweldige ervaring en wat een uitzichten, ik probeer snel deze pagina’s bij te werken met de mooiste foto’s.
What goes up must go down.
Natuurlijk .. als je een berg oploopt, moeten we ook weer naar beneden op een zeker moment. De terugreis loopt zoals bedankt lekker vlot en we zijn snel weer op station 3, tijd voor ijs en water. Daarna nog terug naar de auto en al met al (met runkeeper bijgehouden) lopen we vandaag zo’n 9 kilometer. Gelukkig is het niet al te heet en dus goed vol te houden.
Onderweg naar huis vinden we een terras waar we heerlijk hebben gegeten. Na de maaltijd hebben we al wel door dat we vanavond niet veel doen en lekker op onze kamer gaan relaxen!
Morgen gaan we de stad Heraculeum bekijken, de tegenhanger van Pompei, maar minder druk en net zo indrukwekkend.
Vandaag zijn we vertrokken vanaf onze camping naar onze laatste bestemming Pompei. Dit beloofd wel wat bijzonder te zijn, ik vind het spannend om nog verder af te zakken naar het zuiden. Ik ben al wel bijna klaar met de vakantie moet ik zeggen van vandaag weinig zin om verder te gaan, eigelijk zat het vizier al op thuis.
Maarrr we zijn onderweg gegaan en wat een mooie gebied gaan we door, het is groen en prachtig om doorheen te rijden. We doen het rustig aan en komen rond 16.00 aan bij ons hotel. Het laatste stuk valt ons op dat ze hier als idioten rijden, inhalen bij doorgetrokken strepen .. inhalen over verdrijvingsvlakken en vanuit een uitrit zetten ze de auto gewoon op de weg.. bizar .. goed opletten kan er niks gebeuren.
Ook is het vanaf nu vies en smerig .. het stinkt hier .. Er liggen ladingen vuilniszakken langs de snelweg en in de dorpen is het niet veel beter.
Ons hotel zit in een straat waar Natasja en ik zelfs bij denken .. “wat moet dit worden” .. alle woningen zijn afgesloten met hekken. We rijden te ver, maar uiteindelijk komen we waar we zijn moeten. Het is een geweldig leuk hotel met 29 kamers, logeren bij de boer, dat dan weer wel. Naast een zwembad, restaurant en een aantal terrassen hebben ze een kinderboerderij en een eigen groentetuin. Er lopen kippen en varkens .. dus we weten waar het eten vandaan komt..
De jongens willen direct zwemmen en pa en ma nemen een borrel op het terras. Het is hier wel heet .. toen we aankwamen hebben we zelfs de 40 graden aangetikt .. en dat verneem je nu nog. Op de kamer hebben we airco .. heerlijk!
Spaghetti alla carbonara
Ravioli
We besluiten om lekker op het parkje te eten en dat bevalt prima!
Morgen een dagje naar de Vesuvius, geen idee wat we kunnen verwachten.
![Vakantie zomer 2018 – Italie [17]](https://www.familievanderzee.com/wp-content/uploads/2018/07/vlag-italie-e1531607018211.png "Vakantie zomer 2018 – Italie [17]")
