Ontwaken op een plek die je niet kent (overigens heerlijke bedden in dit knusse, oudbollige hotel) is altijd apart. Het uitzicht is geweldig en het weer zit ook mee. Ik heb alleen knallende hoofdpijn, zal dat komen door de rit van gisteren of zijn die drie schnaps de oorzaak. Het blijft de hele dag een beetje zeuren helaas.
We hebben besloten om na het ontbijt het drie-landen-punt te bezoeken, dat lijkt ons best bijzonder en dus gaan we onderweg. De auto is nog volgeladen en we kunnen in 1 keer door. Onderweg zagen we echter al dat het wel eens gesloten kon zijn, best bijzonder, want in de bergen wandelen is natuurlijk echt geweldig.
Eenmaal aangekomen was het inderdaad de waarheid, de kabelbaan is gesloten en ook een kopje koffie is niet mogelijk. We besluiten om dan maar lopend omhoog te gaan, een tochtje van een paar uur moet lukken toch? Toch? .. Niets is minder waar, de temperatuur tikt inmiddels de 30 graden aan en om zonder water en voedsel omhoog te lopen is niet zo’n heel goed plan vinden we. We proberen het wel, maar bij het eerst checkpoint besluiten we dat het verstandiger (en veiliger) is om terug te gaan naar de auto.
Ik had natuurlijk een plan B bedacht en dat is een bezoek aan miniworld in Klagenfurt, waar alle belangrijke gebouwen van de hele wereld te vinden zijn. Heel gaaf om te zien, heel mooi gebouwd en een paar uur ben je zoet in het park, echt heel leuk! Ook de lancering van de space-shuttle is er en ook dit hebben we natuurlijk gezien.
Na het park willen we toch echt wel de originele schnitzel eten en dus gaan we naar Villach, dan zijn we onderweg naar het hotel en in Villach moet vast wat te vinden zijn. We zoeken iets op zodra we op een terrasje zitten en dan is het eindelijk schnitzel tijd .. wat een heerlijke schnitzel, zo lekker heb ik ze lang niet gehad. Tijdens het eten betrekt de lucht behoorlijk en komt het water met bakken uit de lucht. De temperatuur zakt van 31 naar 15 graden (bizar). Tijdens een redelijk droog moment rennen we terug naar de auto en zijn we onderweg naar het hotel.
Als we daar bijna zijn, worden we tegengehouden door de locale politie en moeten we terug naar Villach, want de wegen zijn onbegaanbaar geworden door het noodweer. De agent geeft ons aan andere route, maar kan niet garanderen of die route open is, het is echt beestachtig weer. Zo zit je in de zon en zo in de drup ..
Gelukkig is de omleiding een goede en komen we veilig aan in het hotel. Daar slaapt alles en iedereen al. Wij drinken nog een frisje en gaan lekker slapen. Morgen op naar Kroatie! Slaap lekker